حنیر

احسان میرحسینی

حنیر

احسان میرحسینی

تندیسی


رو ی قدمگاهی،حوالی تخت دیدمش.


سکوت و فریاد را باهم داشت.

بخند

تو را به خط منحنی زیبای چشمانت

تو را به خط منحنی زیبای چشمانت

تو را به خط منحنی زیبای چشمانت

تو را به خط منحنی زیبای چشمانت

تو را به خط منحنی زیبای چشمانت

تو را به خط منحنی زیبای چشمانت

تو را به خط منحنی زیبای چشمانت

تو را به خط منحنی زیبای لبانت           بخند

                                                     بخند و ببین که دستانم پینه بسته است.    

                                                                

به جهنم

کلامی بسیار عمودی درافق چشمانم،خبر داری؟ نچ نچ،بی خبری؟


بی خبری از همه باران ها،بیرون های بی تلاطم تنهایی


مهم نیست


این موریانه هم،نصف مرا،تمام تو را،اهسته اهرام ثلاثه را زیر ابروهایت...


من،شنهای ساحل را،قبل از خواب می اشکم


ومی غصم،برای رنگهایی که پریده اند ازصورتهایی که جای بوسه هایی،به جهننننم


چند کیلو جهنم روی ناخن هایت،که توی چشمان من


نه این اتش سوزی رانمی شود

¤ ٪ ×،*،٬!


*بزرگداشت افلاطون*

Desktop



Acrylik colour


(تاریخ ایستاده و ما در دوران "پس از.." بسر میبریم،دورانی که دیگر نمی شود دران معنایی یافت)


*ژان بودریار*